εναλλακτική οικονομία, βιομηχανία
Οι «Ρομπέν του Ξύλου» βάζουν μπροστά τις μηχανές της αξιοπρέπειας
roben_xilou.jpg
Απλήρωτοι εργαζόμενοι εδώ και περίπου δύο μήνες έχουν καταλάβει
το εργοστάσιο ξυλείας Παπαδόπουλος - Παγούρας στην Πατρίδα Ημαθίας
Η εναλλακτική λύση στα μαζικά λουκέτα και την ανεργία που μαστίζει την Κεντρική Μακεδονία - μόνο στον νομό Ημαθίας οι άνεργοι είναι το 35% του πληθυσμού.
Οι «Ρομπέν του Ξύλου», οι απλήρωτοι εργαζόμενοι που εδώ και περίπου δύο μήνες έχουν καταλάβει το εργοστάσιο ξυλείας Παπαδόπουλος - Παγούρας στην Πατρίδα Ημαθίας, κοντά στη Βέροια, δηλώνουν έτοιμοι να βάλουν μπροστά τις μηχανές της αυτοδιαχείρισης, ακολουθώντας το παράδειγμα της ΒΙΟ.ΜΕ.
«Ορεξη και ιδέες υπάρχουν. Αυτό που ζητείται επειγόντως είναι το νομικό πλαίσιο. Εμείς και αύριο κιόλας μπορούμε να ανοίξουμε τους διακόπτες και να ξεκινήσουμε την παραγωγή».
Ο Σταύρος είναι 54 ετών, ζει στην Πατρίδα και όπως οι συνάδελφοί του έκανε υπομονή πάνω από πέντε χρόνια, δουλεύοντας με «έναντι» των 200 ευρώ τον μήνα και ελάχιστα ένσημα, «βάζοντας πλάτη» όπως έλεγαν οι εργοδότες τους.
«Είμαστε εργαζόμενοι με 25 και 30 χρόνια στην πλάτη μας οι περισσότεροι, στο ίδιο εργοστάσιο πάντα. Παίρναμε κορμούς από το βουνό και τους επεξεργαζόμασταν ανάλογα με τις ανάγκες, για παλέτες και ό,τι άλλο ήθελαν. Φτιάχναμε ώς και κολόνες για τη ΔΕΗ με ξυλεία από το εξωτερικό».
Το ιστορικό
Τα προβλήματα ξεκίνησαν το 2009, όταν το άλλοτε υγιέστατο εργοστάσιο «φορτώθηκε» τις ζημιές που δημιούργησε μια δεύτερη μονάδα στη Βουλγαρία.
Το 2011 η εταιρεία καταθέτει αίτηση πτώχευσης που θα εκδικαζόταν το 2013.
Εν τω μεταξύ, τρενάροντας συνεχώς τις διαδικασίες της πτώχευσης, εκποιείται πολύτιμος εξοπλισμός, παρανόμως σύμφωνα με τους εργαζομένους που είχαν καταθέσει αγωγές.
Το 2015, με αδιαφανείς διαδικασίες, αναλαμβάνει την εταιρεία νέος επενδυτής.
«Τον αποκαλούμε “Σωτήρα”. Ούτε το όνομά του δεν μπορούμε να πούμε αφού δεν φαίνεται πουθενά. Ο “Σωτήρας” δημιούργησε νέα χρέη που θέλουν να φορτώσουν στις πλάτες μας».
Οι οφειλές δεδουλευμένων αγγίζουν τα 700.000€ ενώ τα μηχανήματα που εκποιήθηκαν αξίζουν περίπου 100.000€.
Οι εργάτες που έχουν απομείνει -λιγότεροι από 10 σε ένα εργοστάσιο που κάποτε απασχολούσε πάνω από 60 άτομα- ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας στις αρχές του ’15 και έκτοτε: «είμαστε καθημερινά στις επάλξεις, μαζί με τη βοήθεια παλιών συναδέλφων και αλληλέγγυων».
Πώς προέκυψαν οι «Ρομπέν του Ξύλου»;
«Οπως ο Ρομπέν των Δασών έπαιρνε από τους πλούσιους και έδινε στους φτωχούς, έτσι κι εμείς λέμε ότι εφόσον κατέχουμε το άθλημα, αυτό που δεν μπόρεσαν να καταφέρουν θα το καταφέρουμε εμείς. Σκοπός μας είναι η αυτοδιαχείριση, να βάλουμε μπρος τα μηχανήματα και να μπορέσουμε να ταΐσουμε τις οικογένειές μας. Ακόμα και ένα χαρτζιλίκι επιβίωσης θα μας ικανοποιούσε για πρώτο βήμα. Να ξελασπώσουμε λίγο τις γυναίκες μας που έχουν επωμιστεί όλα τα βάρη».
Οι «Ρομπέν» αμφισβητούν τη γνωστή καραμέλα ότι «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα»:
«Αμα μας αφήσουν θα παράξουμε. Η παραγωγική ανασυγκρότηση περνάει μόνο από τα χέρια των εργαζομένων. Αυτό το εργοστάσιο μπορεί να θρέψει δεκάδες οικογένειες, να δώσει ζωή στη Βέροια που ρημάζει όπως όλη η Ημαθία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται η συνδρομή της πολιτείας, ώστε να ανοίξει νομικά ο δρόμος για να να αυτοδιαχειριστούμε το εργοστάσιο».
◼ Πληροφορίες: robenworkers.wordpress.com/
_______________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου