.........* διαδρομές στις Ελληνικές πόλεις * με ειδήσεις, ρεπορτάζ & σχόλια * ...με φόντο τους Ελληνικούς δρόμους... μιας άλλης εποχής που κατέστρεψαν οι εργολάβοι με την συμβολή των συντηρητικών κυβερνήσεων...στο όνομα της "ανάπτυξης" (βλέπε υπέρ-κέρδη);"

Ροή ειδήσεων

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

ΙΣΠΑΝΙΑ – Συγκλονίζει ο χαμός οικογένειας λόγω της απόλυτης εξαθλίωσης που γεννά η μνημονιακή πολιτική

Πεθαίνοντας από ληγμένα στην Ανδαλουσία

Συγκλονίζει ο χαμός οικογένειας λόγω της απόλυτης εξαθλίωσης που γεννά η μνημονιακή πολιτική στην Ισπανία.

Της Κορίνας Βασιλοπούλου

Το ισπανικό success story μετρά τα δικά του θύματα. Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που αυτοκτονούν πάνω στην απελπισία τους, πολλοί αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της έξωσης. Είναι κι αυτοί που πεθαίνουν από φτώχεια. Κυριολεκτικά. Η χώρα είναι συγκλονισμένη αυτές τις μέρες από τον θάνατο μιας πάμφτωχης οικογένειας στην Ανδαλουσία λόγω δηλητηρίασης, η οποία ίσως οφείλεται στα ληγμένα τρόφιμα που κατανάλωναν. Νεκροί είναι οι δύο γονείς και η 14χρονη κόρη τους. Η μικρότερη κόρη, 13 χρόνων, νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και δείχνει να έχει διαφύγει τον κίνδυνο.

Στην άτυχη οικογένεια από το Αλκαλά δε Γουαδάιρα, στα περίχωρα της Σεβίλης, αποτυπώνεται το δράμα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι στην Ισπανία: μια χώρα με ανεργία γύρω στο 26%, που μήνα με τον μήνα συναγωνίζεται με την Ελλάδα στον πόντο για την πρωτιά στην ευρωζώνη, με τον έναν στους πέντε κατοίκους να είναι φτωχοί (21,8%) και το κοινωνικό κράτος σε αποσύνθεση, όπως ορίζουν ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και φυσικά, το εγχώριο μεγάλο κεφάλαιο και το τραπεζικό σύστημα. Κι ας μην έχει υπογράψει μνημόνιο.
Ο 61χρονος πατέρας της οικογένειας και η 50χρονη γυναίκα του ήταν και οι δύο μακροχρόνια άνεργοι. Ο πατέρας παλιότερα ήταν υδραυλικός, αλλά, από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, δεν έβρισκε πουθενά δουλειά. Το ζευγάρι δεν δικαιούνταν πια επίδομα ανεργίας. Το 2010 και το 2011 ελάμβαναν έναν κοινωνικό μισθό ο οποίος δίνεται στις άπορες οικογένειες. O πατέρας έπαιρνε οικογενειακό βοήθημα 426 ευρώ, το οποίο επρόκειτο να λήξει σύντομα, γι” αυτό και είχε κάνει αίτηση στον δήμο ώστε να λάβει βοήθημα από εκεί.
Κατά τα άλλα, η οικογένεια επιβίωνε χάρη στις «φιλανθρωπίες» (είχε ζητήσει βοήθεια, μεταξύ άλλων, και από την οργάνωση Caritas) και στις τέχνες που κατεργάζεται η πενία. Πουλούσαν χαρτόνια κι αλουμίνια που μάζευαν από τα σκουπίδια και τα οποία μετέφεραν με το φορτηγάκι που τους είχε μείνει από την εποχή που ο πατέρας δούλευε ως υδραυλικός. Συχνά έτρωγαν ληγμένα τρόφιμα που έβρισκαν στα σούπερ μάρκετ. Τα ίδια ληγμένα τρόφιμα τα οποία θέλει να αρχίσει να πουλάει η ελληνική κυβέρνηση σε τιμή ευκαιρίας στους δικούς της φτωχούς.
Στα ληγμένα αποδόθηκε αρχικά και ο θάνατος των τριών ανθρώπων. Επίσημο πόρισμα ακόμα δεν υπάρχει. Οι Αρχές ερευνούν όλα τα ενδεχόμενα, όπως να υπήρχε κάποια τοξική ουσία μέσα στο σπίτι ή να μεταφέρθηκε εκεί μέσω κάποιας άλλης οδού πλην της διατροφικής. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η οικογένεια στην Ανδαλουσία πέθανε λόγω εξαθλίωσης. «Για όνομα του Θεού, ας μην υπάρξουν άλλα θύματα. Αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν από φτώχεια», φώναζαν αγανακτισμένοι γείτονες της οικογένειας, οι οποίοι διαδήλωσαν τη Δευτέρα μαζί με άλλους κατοίκους, πάνω από 200 συνολικά, έξω από το δημαρχείο του Αλκαλά δε Γουαδάιρα. Οι κάτοικοι απαιτούσαν περισσότερα κοινωνικά βοηθήματα, ενώ δεν έλειψαν και σκηνές διαπληκτισμού ανάμεσα σε διαδηλωτές και μέλη του δημοτικού συμβουλίου.
Ο θάνατος της οικογένειας έχει προκαλέσει μεγάλη συγκίνηση, αλλά και οργή στην Ανδαλουσία, μια από τις πιο φτωχές περιφέρειες της Ισπανίας και με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας (36,4%) σε ολόκληρη την επικράτεια. Στην Ανδαλουσία, παράλληλα, το 21,5% των νοικοκυριών δεν έχουν κανέναν εργαζόμενο. Οπως ακριβώς η οικογένεια που ξεκληρίστηκε. Θάνατοι όπως αυτοί ή όπως ο πρόσφατος θάνατος ενός νεαρού μετανάστη από την Πολωνία, του πρώτου ανθρώπου που πέθανε επίσημα από ασιτία στην Ισπανία, μόνο αποτροπιασμό προκαλούν σε μια χώρα που ανήκει, θεωρητικά, στις ισχυρότερες οικονομίες της Ε.Ε. και παράλληλα είναι μέλος της G20.
Σαν να ήταν βαλτό, μέσα σε όλα αυτά, το περιοδικό «Economist», που μόνο αριστερό δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς, προειδοποιεί για τον κίνδυνο εξάπλωσης μολυσματικών ασθενειών εξαιτίας των δραστικών περικοπών που πραγματοποιεί στη δημόσια υγεία η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι. Η φτώχεια σκοτώνει, όπως φώναζαν τις προάλλες οι διαδηλωτές στην Ανδαλουσία. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που την προκαλούν, ακόμα περισσότερο.

__________________
http://www.efsyn.gr/?p=160226

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Τελικά θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά που λέει;

 

Του Παναγιώτη Βωβού
 

Καθώς γίνεται φανερό και δημοκοπικά ότι η πιθανότητα να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε θέση εξουσίας είναι πια εξαιρετικά ισχυρή, το συστημικό στρατόπεδο αντιδρά όλο και πιο έντονα. Ανεβάζει τον πήχυ της αντιπαράθεσης με τρόπο οξύμωρο: χαμηλώνοντας συνεχώς το επίπεδο. Χρησιμοποιώντας όλο και πιο θλιβερά και ταπεινά μέσα με όλο και μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα.

Δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς την δημοσιογραφική κατρακύλα της ναυαρχίδας του μνημονίου, των Νέων, ή τις συνεχείς επιλεκτικές επιλογές και παραποιήσεις δηλώσεων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από τα κανάλια, ή την καθημερινή δράση της βλακώδους μονταζιέρας του Μουρούτη, ή ακόμα πιο ανεκδοτολογικά τις πρόσφατες κατηγορίες από τον γνωστό τηλεβιβλιοπώλη και τον Βενιζέλο περί σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με συμφέροντα! Μάλιστα δεν επιστρατεύονται πια μόνο κριτικές από τα δεξιά, αλλά όλο και συχνότερα το σύστημα επιτίθεται ...και από αριστερά! Την μία μέρα ο Τσίπρας τα ξεπουλάει όλα από το Τέξας και την άλλη κλείνει τα πανεπιστήμια. Την μία μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με τα συμφέροντα, την άλλη διώχνει τις επενδύσεις. Παραλογισμός. Στο top 10 των επιθέσεων προς τον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται η κατηγορία ότι είναι το νέο διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ. Το γελοίο του πράγματος είναι ότι αυτό το λέει ο ίδιος ο Βενιζέλος!

Είναι, λοιπόν, αξιόπιστος ο ΣΥΡΙΖΑ; Πρέπει ο κόσμος να εμπιστευτεί σε αυτόν και τα στελέχη του την διακυβέρνηση της χώρας; Θα εφαρμόσει αυτά που λέει; Και τι ακριβώς λέει; Είναι σωστά; Έχει πρόγραμμα; Μόλις ανέβει στην εξουσία θα τα ξεπουλήσει όλα και θα κάνει τα ίδια με τους άλλους; Είναι και αυτό κόμμα με διαφθορά στο εσωτερικό του, που θα την μεταφέρει στην άσκηση της εξουσίας; Είναι ο Τσίπρας κατάλληλος για πρωθυπουργός; Γιατί να τον εμπιστευτεί κανείς; Σε όλα αυτά και πολύ περισσότερα ερωτήματα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας αδυνατεί να απαντήσει. Και λογικά, στο βαθμό που οι συνήθεις απαντήσεις εμπίπτουν στην σφαίρα των αφηρημένων εκτιμήσεων μιας κοινωνίας που νιώθει προδομένη και θύμα του πολιτικού συστήματος. Συνεπώς, πολύ συχνή είναι η απάντηση ότι όλοι ίδιοι είναι: ότι και αυτοί άλλα λένε και άλλα θα κάνουν. Αυτή είναι αιτία που μεγάλο τμήμα της κοινωνίας οδηγείται στην εκλογική απόχη και στην ιδιώτευση. Όχι γιατί απαντάει λάθος, αλλά γιατί αδυνατεί να απαντήσει, οπότε επιλέγει αυτό που σερβίρει επί της ουσίας το ίδιο το σύστημα. Και γιατί το σύστημα να περνά υποδόρια στην κοινωνία λογικές που απαξιώνουν και το ίδιο; Πολύ απλά, γιατί μια κοινωνία διαφθοράς, καταλληλότερος για να την κυβερνήσει είναι ο διεφθαρμένος με εμπειρία σε σχέση με τον άπειρο.

Πώς λοιπόν σπάει κανείς αυτόν τον φαύλο κύκλο; Πώς δίνει στην κοινωνία αξιόπιστες απαντήσεις για το τί είναι και τί θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Κατά την γνώμη μου, εδώ κάνουμε ένα λάθος. Προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε αυτό το οποίο μας κατηγορούν. Δηλαδή κουβαλάμε νερό με το κόσκινο. Προσπαθούμε να πείσουμε ότι θα κάνουμε όσα λέμε, ότι δεν είμαστε διεφθαρμένοι, ότι έχουμε πρόγραμμά και το βελτιώνουμε κ.λ.π. Ακόμα περισσότερο, ότι ως αριστεροί έχουμε και ηθικό πλεονέκτημα, και επιπλέον δεν έχουμε κυβερνήσει. Μεγάλος κόπος με αμφίβολο αποτέλεσμα. Γιατί δεν μπορείς να ζητάς να αναλάβεις την διακυβέρνηση της χώρας επειδή είσαι καλός άνθρωπος με καλές ιδέες. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να σε εμπιστευτεί κάποιος που δεν σε ξέρει, πολύ περισσότερο όταν ξέρουμε όλοι ότι η ίδια η εξουσία αποτελεί διαφθορείο και όταν οι εμπειρίες όλων μας από την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, αλλά και της αριστεράς, μας διδάσκουν ότι η εμπιστοσύνη δεν είναι έγκυρο κριτήριο για αποφάσεις, αλλά συνοδευτικό.

Κατά την άποψη μου, υπάρχουν άλλοι, και πολύ πιο σοβαροί λόγοι να εμπιστευτεί κανείς τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν είναι ούτε ότι αυτός είναι καλός, ούτε ότι οι αντίπαλοί του είναι κακοί.

Με απλά λόγια: Ο Σαμαράς πήρε πύρρειο νίκη στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 με βασική του δέσμευση ότι θα αναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο. Με αυτό το σύνθημα πήρε στην Εκάλη ποσοστό 70%. Γιατί άραγε οι πιο πλούσιοι πολίτες της χώρας να θέλουν την αναδιαπραγμάτευση  μνημονίου; Φυσικά και δεν ήθελαν καμία αναδιαπραγμάτευση. Την εφαρμογή του με ακόμα μεγαλύτερη ένταση ήθελε η Εκάλη και ήξερε πολύ καλά ότι αυτό θα κάνει ο Σαμαράς. Κι εκείνος, αμέσως μόλις κέρδισε τις εκλογές, πήγε στην Μέρκελ και της είπε "ουδείς αναμάρτητος". Κι όμως, ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές, βλέπουμε ότι δημοσκοπικά η ΝΔ ακόμα αντέχει. Παρ΄ ότι δεν αναδιαπραγματεύτικε το μνημόνιο αλλά έκανε το ακριβώς αντίθετο. Στον αντίποδα το ΠΑΣΟΚ, ένα ιστορικό και κοινωνικά ριζωμένο κόμμα εξουσίας, κατέρρευσε εκλογικά και βαίνει προς εξαφάνιση, αν και το μηντιακό σύστημα το προμοτάρει χυδαία. Γιατί λοιπόν ο Σαμαράς αντέχει, ενώ το ΠΑΣΟΚ εξαφανίζεται; Γιατί αυτό που καθορίζει πέρα και πάνω από όλα τα κόμματα δεν είναι ούτε τα πρόσωπα, ούτε οι πολιτικές, ούτε η αξιοπιστία τους: είναι η κοινωνική-ταξική βάση πάνω στην οποία τελικά στηρίζονται. Το ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα ένα διαφορετικό κόμμα από την ΝΔ, γιατί βασιζόταν σε άλλα κοινωνικά στρώματα, πιο λαϊκά και εργατικά. Όταν τα πρόδωσε, αυτά το εγκατέλειψαν, σε αντίθεση με την αστική κοινωνική βάση της ΝΔ. Φυσικά, και η πολιτική, και η ιστορικότητα, και η ιδεολογία, και τα ιδιοτελή συμφέροντα, παίζουν ρόλο για τις αντοχές ενός κόμματος. Αλλά αυτός είναι δευτερεύων στα μεγάλα μεγέθη.

Να λοιπόν γιατί κυρίως πρέπει να εμπιστευτεί κανείς τον ΣΥΡΙΖΑ: Ούτε για την ειλικρίνεια του, ούτε για το πρόγραμμά του. Αλλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια μεγάλη αδυναμία που είναι η δύναμη του. Γιατί είναι πια όμηρος της κοινωνίας που τον στηρίζει. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα δώσει μάχη για να εφαρμόσει όσα λέει, ένας ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα προστατέψει την κοινωνία από την ανθρωπιστική κρίση, ένας ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα μας οδηγήσει στην αντίθετη κατεύθυνση από τον φαύλο κύκλο της λιτότητας, δεν έχει ούτε ένα μήνα ζωής. Πριν προλάβει η ίδια η κοινωνία να τον ανατρέψει θα το έχουν κάνει τα ίδια του τα μέλη. Θα εξαφανιστεί δημοσκοπικά όχι σε έναν χρόνο αλλά σε έναν μήνα. Γιατί δεν τον ψηφίζει η Εκάλη. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Συνεπώς η κοινωνία και οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ και να δώσουν μαζί του την μάχη, γιατί όσο περισσότερο το κάνουν τόσο περισσότερο τον δεσμεύουν. Τόσο περισσότερο αυτός εξαρτάται από την κοινωνία και όχι μόνο από το στελεχιακό του δυναμικό και τα τωρινά του μέλη του. Τόσο πιο ικανός γίνεται να αντισταθεί στις συστημικές πιέσεις.

Δεν ωφελεί, λοιπόν, ούτε να κοιτά κανείς τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε να του κουνάει το δάχτυλο. Το θέμα είναι να αξιοποιήσει ενεργητικά την παρουσία του για να μπει τέλος στην κοινωνική καταστροφή. 


Παναγιώτης Βωβός 
RED
Notebook12 Δκεμβρίου 2013 - 11:13 πμ | Παναγιώτης Βωβός

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

WWF Ελλάς - Έρευνα για τη σπατάλη τροφίμων στην Ελλάδα

Προς:Arkadiko Vima
Υπόψη:Κος Αϊβαλής Πάνος
WWF Ελλάς
Λεμπέση 21
117 43, Αθήνα
Tηλ: 210 331 4893
Κιν: 697 185 9632
Fax: 210 324 7578
i.kantas@wwf.gr
www.wwf.gr
Δελτίο ΤύπουΠέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013
Έρευνα για τη σπατάλη τροφίμων στην Ελλάδα
1,3 δις τόνοι τροφής καταλήγουν παγκοσμίως στα σκουπίδια. 868 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από ασιτία σε ολόκληρο τον πλανήτη. 179 κιλά τροφής σπαταλάει κάθε χρόνο ένας Ευρωπαίος, πετώντας ουσιαστικά στα σκουπίδια 590 ευρώ ανά νοικοκυριό. Την ίδια στιγμή, η παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος απαιτεί 10.000 λίτρα νερού. Υπάρχει άραγε κανείς που να διαφωνεί ότι η σπατάλη τροφίμων είναι ένα τεράστιο πρόβλημα σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο;
Οι κοινωνικές ανισότητες καθώς και οι σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στον προϋπολογισμό των νοικοκυριών, οδήγησαν το πρόγραμμα «Καλύτερη Ζωή» του WWF Ελλάς να ανοίξει στις 5 Δεκεμβρίου και μέχρι τέλος Ιανουαρίου τον φάκελο: «Σπατάλη Τροφίμων», παρέχοντας πρακτικές συμβουλές και κινητοποιώντας τους πολίτες προς όφελος της κοινωνικής αλληλεγγύης και του οικογενειακού προϋπολογισμού.
Ο νέος φάκελος του προγράμματος «Καλύτερη Ζωή», έρχεται όμως να καλύψει και ένα ακόμη κενό γνώσης και επίσημων στοιχείων στην Ελλάδα, ως προς το μέγεθος της σπατάλης τροφίμων. Σύμφωνα με έρευνα κοινής γνώμης της Public Issue - την πρώτη στην Ελλάδα για το συγκεκριμένο θέμα - το 37% των Ελλήνων σπαταλάει φαγητό τουλάχιστον 1-2 φορές τον μήνα, με τους νέους από 18 -34 ετών να πετάνε τη μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού. Στον αντίποδα, οι ηλικίες άνω των 55 πετούν ελάχιστα τρόφιμα.
Σε επίπεδο υλικών, τα τρόφιμα που πιο συχνά καταλήγουν στον κάδο είναι μαγειρεμένα φαγητά που περίσσεψαν, όπως επίσης φρούτα και λαχανικά. Ακολουθούν τα γαλακτοκομικά, το ψωμί, τα ζυμαρικά και τρόφιμα που έληξαν ή χάλασαν. Παρότι οι πολίτες σε μεγάλο βαθμό εμφανίζονται ενημερωμένοι για τις πρακτικές που μπορούν να αναλάβουν, προκειμένου να περιορίσουν τη σπατάλη, αρκετοί είναι αυτοί που διαιωνίζουν το πρόβλημα συστηματικά. Για παράδειγμα, το 20% των συμπολιτών πηγαίνει για ψώνια χωρίς να έχει σημειώσει από πριν αυτά που χρειάζεται, ενώ το 17% δεν καταναλώνει τις επόμενες μέρες το φαγητό που περίσσεψε. Ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα είναι ότι μόλις το 8% των συμπολιτών μας κάνει κομποστοποίηση.
«Για την «Καλύτερη Ζωή», σε μια χώρα που υποφέρει από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η σπατάλη τροφίμων δεν μπορεί να αποτελεί επιλογή σε κανένα στάδιο παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων. Είτε πρόκειται για τον αγρό και τις φάρμες, είτε για τα σούπερ μάρκετ, τα εστιατόρια και τα νοικοκυριά. Η σπατάλη τροφίμων δεν υποδηλώνει ευμάρεια. Η «Καλύτερη Ζωή», μέσα από το www.kalyterizoi.gr, προσκαλεί τους παραγωγούς, τους διανομείς τροφίμων και τους πολίτες να περιορίσουν τη σπατάλη τροφίμων μέσα από μικρές πρακτικές που φέρνουν μεγάλο όφελος στο περιβάλλον, την οικονομία, τον συνάνθρωπο και την κοινωνία εν γένει», σχολιάζει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος του προγράμματος «Καλύτερη Ζωή».
Πολύτιμος αρωγός στην προσπάθεια θα είναι η ομάδα ΜΠΟΡΟΥΜΕ που δικτυώνει αυτούς που ζητούν τρόφιμα με αυτούς που μπορούν να τα διαθέσουν. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου το ζήτημα αποκτά κρίσιμη διάσταση, φαίνεται πως δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες: «Το ΜΠΟΡΟΥΜΕ έχει δικτυώσει στα 2 χρόνια λειτουργίας του πάνω από 450.000 μερίδες τροφίμων και πλέον σώζει πάνω από 1.000 μερίδες φαγητού την ημέρα κατά μέσο όρο. Με τον μηχανισμό του ΜΠΟΡΟΥΜΕ είναι πλέον πάρα πολύ εύκολο να σωθούν όλων των ειδών τα τρόφιμα σε κάθε σημείο της Ελλάδας και γενικότερα, οι δικαιολογίες για σπατάλη φαγητού ολοένα και λιγοστεύουν», υπογραμμίζει ο Αλέξανδρος Θεοδωρίδης, συνιδρυτής του ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Στις 19 Δεκεμβρίου τρεις ειδικοί στο θέμα της σπατάλης τροφίμων, ο Ηλίας Μαμαλάκης, διάσημος σεφ, ο Αλέξανδρος Θεοδωρίδης, συνιδρυτής του ΜΠΟΡΟΥΜΕ και ο Κων/νος Αμπελιώτης, Αν.Καθηγήτης στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, θα βρίσκονται στο studio τουgarage TV για να απαντήσουν ζωντανά στις ερωτήσεις του κοινού.
Σημειώσεις προς συντάκτες:
  1. Δείτε τo μέρος της έρευνας της Public Issue για τη σπατάλη τροφίμων εδώ.
  2. Αποκλειστικός δωρητής της «Καλύτερης Ζωής» είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
  3. Πλέον γίνεται αισθητό το μεγάλο κοινωνικό, οικολογικό και οικονομικό αποτύπωμα που προκαλεί η σπατάλη τροφίμων. Τα τρόφιμα που πετιούνται κάθε χρόνο στην Ε.Ε. έχουν τον δικό τους κύκλο ζωής και ευθύνονται για την κατανάλωση του 50% του νερού άρδευσης. Χαρακτηριστικά επισημαίνεται πως για την παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος απαιτείται η κατανάλωση 10.000 λίτρων νερού. Ως φραγμό στην ταχύρυθμη επιδείνωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση στοχεύει στη μείωση της σπατάλης τροφίμων κατά 50% έως το 2020.Την ίδια στιγμή και υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης παγκοσμίως, η σπατάλη τροφίμων καθρεφτίζει ένα ηθικό ζήτημα μέσα από τη διαιώνιση των ανισοτήτων και εγείρει το ζήτημα της αλληλεγγύης και της στροφής στον συνάνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη και συχνά καταφεύγει σε συσσίτια.
  4. 4. Δείτε εδώ το website της Καλύτερης Ζωής.
  5. 5. Ακολουθήστε την «Καλύτερη Ζωή» σε FacebookTwitter και YouTube.
Περισσότερες πληροφορίες:
Ιάσονας Κάντας, υπεύθυνος τύπου WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893, κιν: 697 185 9632,i.kantas@wwf.gr
Βίκυ Μπαρμπόκα, Υπεύθυνη Επικοινωνίας προγράμματος «Καλύτερη Ζωή», τηλ: 210 33 14 893v.barboka@wwf.gr

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

ΝΕΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ & ΦΟΡΕΩΝ ΕΛΕΥΣΗΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ


Λουτράκι 2 Δεκεμβρίου 2013


Δ Ε Λ Τ Ι Ο   Τ Υ Π Ο Υ



Έπεα πτερόεντα οι κενές περιεχομένου προς την κοινωνία του Λουτρακίου δεσμεύσεις του περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη, περί δήθεν ολοκλήρωσης στο τέλος Νοεμβρίου 2013 των μελετών για την κατασκευή του κλάδου του προαστιακού Σιδηροδρόμου Ισθμός - Λουτράκι μέχρι την οδό Αιγαίου.
Όπως άλλωστε αναμενόταν και προβλεπόταν από την Πρωτοβουλία Πολιτών & Φορέων Έλευσης του Προαστιακού Σιδηροδρόμου στην Πόλη του Λουτρακίου οι δηλώσεις του Πέτρου Τατούλη στα τέλη του περασμένου Ιουλίου, ήταν άλλο ένα πυροτέχνημα που στην ουσία σκοπούσε και σκοπεί την ψήφο της κοινής γνώμης, ενώ εκ προοιμίου γνώριζε ότι ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί το χρονοδιάγραμμα που εξήγγειλε.
Επρόκειτο για ένα άλλο εμπαιγμό στο σίριαλ που έχει ανεβάσει από τον Νοέμβριο του 2011. Ωστόσο, από την πλευρά της Πρωτοβουλίας Πολιτών & Φορέων επεδείχθη καρτερία και αναμενόταν η δικαίωση με το πλήρωμα του χρόνου, δεδομένου ότι η πραγματική πρόθεση της περιφέρειας Πελοποννήσου δεν είναι η εξυπηρέτηση του συμφέροντος της τοπικής κοινωνίας. Αυτό άλλωστε φαίνεται από την προσπάθεια που καταβάλλεται, ο σταθμός του Ισθμού να μην γίνει στη διακλάδωση όπως επιβάλλει η διεθνής σιδηροδρομική πρακτική, την οποία εφαρμόζει και ο ΟΣΕ -τον υποδεικνύουν οι σχετικές μελέτες του ΟΣΕ- αλλά ο εν λόγω σταθμός να κατασκευασθεί στη θέση Α-Β Βασιλόπουλος προς ικανοποίηση των επιθυμιών των τοπικών οικονομικών συμφερόντων.
Ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου με τους αντιπεριφερειάρχες και τους περιφερειακούς συμβούλους της περιφερειακής ενότητας Κορινθίας διακρίνονται για την τρικυμιώδη πολιτική τους, καθ’ όσον ο ένας αδειάζει τον άλλον καθιστώντας τον «πουκάμισο αδειανό» και ουδείς έχει σκοπό να εξυπηρετήσει το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας. Αποκορύφωμά τους, τον Μάιο του 2013, η άρνηση αποδοχής στο περιφερειακό συμβούλιο της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Λουτρακίου που ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας της Τεχνικής Υπηρεσίας του δήμου μας με τις πλέον αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΣΕ.
Όπως τότε, έτσι και τώρα υποστηριζόταν από την Πρωτοβουλία Πολιτών & Φορέων ότι το χρονοδιάγραμμα που είχε εξαγγελθεί κινείτο εκτός πραγματικότητας και ο στόχος ήταν προφανής: Να δελεάσουν και να «τσιμπήσουν» οι ψηφοφόροι, έτσι ώστε να αποσπάσουν τη ψήφο τους, έστω και αν ο Πέτρος Τατούλης στις 16 Ιουλίου 2013 δήλωνε για το χρονοδιάγραμμα του έργου: «Εργαζόμαστε με μεθοδικότητα και σχεδιασμό. Έχουμε συγκεκριμένους στόχους και καθημερινά τους πετυχαίνουμε. Μακριά από βερμπαλισμούς, επικοινωνισμούς και πολιτικούς τραμπουκισμούς που οι πολίτες έχουν βαρεθεί και ο τόπος δεν έχει πια ανάγκη».
Η Πρωτοβουλία Πολιτών & Φορέων επισημαίνει ότι με τη σημερινή πραγματικότητα δεν πρόκειται να έχουν ξεκινήσει οι εργασίες κατασκευής, ούτε να έχει εγκατασταθεί ο ανάδοχος του έργου, πριν τις δημοτικές εκλογές του προσεχούς Μαΐου 2014.
Ο Πέτρος Τατούλης και ο συνδυασμός του, πλανώνται πλάνην οικτράν αν ευελπιστούν ότι η κοινή γνώμη θα τους πιστέψει και θα τους δώσει ελαφρά τη καρδία τη ψήφο της.
Ο εμπαιγμός τους, αισίως έκλεισε τα δύο χρόνια από το Νοέμβριο του 2011.

Χρόνια σας πολλά Πέτρο Τατούλη.

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Τραμ των Παλιών Αθηναίων της κλασσικής πλέον διαδρομής Κυψέλη - Παγκράτι


Στις 30 Οκτωβρίου 1908 τα ηλεκτροκίνητα τραμ βελτιώνουν την μετακίνηση των Παλιών Αθηναίων. Στη φωτογραφία μας τραμ της κλασσικής πλέον διαδρομής Κυψέλη-Παγκράτι μπροστά στο Στάδιο.


_________________

Νέος ΕΣΠΕΡΟΣ online: Η κηδεία ενός «Θηρίου»

Νέος ΕΣΠΕΡΟΣ online: Η κηδεία ενός «Θηρίου»: Το «Θηρίο» γεννήθηκε την Καθαρά Δευτέρα του 1885 και τη γέννησή του πανηγύρισε όλη η Αθήνα. Η νέα γραμμή της Εταιρείας Σιδηροδρόμων Αττικής..
.