* Στο παζάρι τις επαιτείας οι υπουργοί Οικονομικών των «γουρουνιών»
Τη στιγμή που η τρόικα ψάχνει επίορκους στην Ελλάδα,
στην Ευρώπη αναδύονται τα ίδια προβλήματα.
Του Αργύρη Παναγόπουλου*
Σε ζητιάνους της Ευρώπης μετατράπηκαν για ένα διήμερο στο Δουβλίνο οι υπουργοί Οικονομικών των «γουρουνιών». Έσκυψαν το κεφάλι. Χωρίς ίχνος ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας. Γονατιστοί ζήτησαν από τους τοκογλύφους δικτατορίσκους του Βερολίνου, των Βρυξελλών, της Φραγκφούρτης και του πλούσιου Βορρά νέο χρόνο και νέο χρήμα, για να γίνουν ακόμη περισσότερο εξαρτημένοι από τα νέα αφεντικά τους. Προσπαθώντας για μια ακόμη φορά να σώσουν τις τράπεζές τους, είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν ολοσχερώς τις κοινωνίες από τις οποίες οι τράπεζες θα έπρεπε να βγάζουν τα κέρδη τους. Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν λεφτά για τις τράπεζες, θα πρέπει να περάσουν από το «κουρείο» οι πελάτες τους. Αυτή είναι η συνταγή της Γερμανίας, που έχει φροντίσει όμως να εξαιρέσει τις μεγάλες δημόσιες τράπεζες της από τον έλεγχο της ΕΚΤ ή οποιουδήποτε άλλου παρείσακτου διεθνούς μηχανισμού.
Πριν στεγνώσει καλά καλά η υπογραφή του πρώτου μνημονίου, ο πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης, ζήτησε νέα κεφάλαια από την τρόικα, ή καλύτερα ένα δεύτερο μνημόνιο, για να δεχθεί μια καθαρή ψυχρολουσία από το Βερολίνο. Ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας Λουίς ντε Γκιντός, πέρα από την επιμήκυνση του χρόνου προσαρμογής των ελλειμμάτων, ζητούσε από το Γιούρογκρουπ, την ΕΚΤ και την ΕΕ ένα «κοινό επιτόκιο δανεισμού» για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που έχουν την ίδια αξιολόγηση, επαναφέροντας εμμέσως την ιδέα των ευρωομολόγων, ενώ οι Κομισάριοι και οι αξιωματούχοι της Αυλής των τραπεζιτών εξόρκισαν την πιθανότητα να δώσουν ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία.
Σκληρή λιτότητα έναντι «επιμήκυνσης»
Έτσι, οι μεγάλοι λογιστές της Ευρώπης βιάστηκαν να υποσχεθούν φαινομενικά στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία μια 7ετούς διάρκειας παράταση αποπληρωμής των χρεών. Μετά από την εξέταση της τρόικας και με την προϋπόθεση να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τη σκληρή λιτότητα και να πιάνουν τους άπιαστους στόχους. Τα προηγούμενα μέτρα έβγαλαν στο δρόμο ενάμιση εκατομμύριο Πορτογάλους. Πόσο θα αντέξει ο Πάσος Κοέλιο μετά την ανακοίνωση των νέων περικοπών, που υποσχέθηκε ότι θα ανακοινώσει στην Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση και τις επιχειρήσεις του Δημοσίου, ενώ ακόμη φαίνονται στο μάγουλό του τα δάκτυλα από το σκαμπίλι που του έδωσε το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Η Ιταλία στη χιονοστιβάδα του χρέους
Η μεγάλη Ιταλία, τα χρέη της οποίας ξεπερνούν αυτά της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας μαζί, παραπαίει σαν περιπλανώμενη νάρκη στη ευρωπαϊκή Μεσόγειο. Η πολιτική ένταση, που παραμένει στα ύψη, συμπληρώνεται από ένα μπαράζ αρνητικών ρεκόρ για τα μακροοικονομικά της στοιχεία, ξεκινώντας πρώτα απ’ όλα από την άνοδο της ανεργίας, την κατάρρευση της κατανάλωσης και το κλείσιμο χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Για να αποφύγει την κατάρρευση η Ιταλία, θα χρειαστεί μια «ισχυρή» κυβέρνηση, που να είναι σε θέση να πουλήσει ένα βουνό ομολόγων αξίας περίπου 200 δισ. ευρώ μέσα σε μερικούς μήνες, για να αναχρηματοδοτήσει ένα χρέος που ξεπερνά τα 2 τρισεκ. ευρώ. Μετά θα πρέπει να εκδώσει ακόμη περισσότερα ομόλογα για να αναχρηματοδοτήσει ένα ακόμη μεγαλύτερο χρέος. Από την κορυφή του χρέους ο Μπερσάνι, ο Μπερλουσκόνι και ο Γκρίλο φαίνονται μικροί και ασήμαντοι, ακόμη και σε αυτούς που έχουν καλή όραση.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν σε κανένα τους. Η «διάσωση» της Κύπρου δεν θα κοστίσει 17 δισ. αλλά 23 δισ. ευρώ, με τα 9 δισ. να προέρχονται από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ, 1 δισ. καθαρά από το ΔΝΤ και 13 δισ. από την ίδια την Κύπρο. H Πορτογαλία, που είδε την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών της να χάνει 2 δισ. ευρώ από την κρίση της Λευκωσίας, θα έπρεπε να καταβάλει 16 δισ. για την αποπληρωμή χρέους το 2015 και 19,8 δισ. το 2016, εκ των οποίων 2,3 και 9,9 αντιστοίχως για την αποπληρωμή του πακέτου διάσωσης που πήρε το 2011. Για να πληρώσει όμως τα χρέη τής περιόδου 2014-2016 και να διασφαλίσει τη ρευστότητα των δημοσίων προϋπολογισμών, θα πρέπει να εκδώσει ομόλογα αξίας 110 δισ. ευρώ την επόμενη 3ετία! Δεν είναι ανέκδοτο.
Η Ιταλία του Μόντι πήρε την απόφαση να πληρώσει μόλις τα 40 από τα 70 δισ. ευρώ που χρωστάει το δημόσιο στους προμηθευτές του τα επόμενα δύο με τρία χρόνια, και ήδη το γεγονός ερμηνεύτηκε ως δημοσιονομικός σεισμός. Στην Ισπανία η κεντρική και οι τοπικές κυβερνήσεις κινδυνεύουν να αντιμετωπίζουν πλέον διαδηλώσεις επιχειρηματιών που θα ζητούν να εξοφληθούν, ενώ οι δημοσιονομικοί στόχοι έχουν αποτύχει, κυρίως από τη μεγάλη τρύπα που αφήνουν οι τράπεζες.
Στο χορό και η Γαλλία
Η κρίση μπήκε για τα καλά και στη Γαλλία. Το Παρίσι δεν διαφέρει πλέον σε τίποτα από τα «Γουρούνια» το Νότου. Η σαπίλα των πολιτικών τους εμφανίζει ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες οσμή νεκρικής σήψης.
Τη στιγμή που η τρόικα ψάχνει επίορκους στην Ελλάδα και το ελληνικό δημόσιο προσπαθεί να κρύψει όσο το δυνατόν καλύτερα τους πελάτες στους όποιους στήριξαν οι κυβερνήσεις μας την πολιτική συναίνεση, την κοινωνική ανοχή και την οικονομική λεηλασία της χώρας, στην Ευρώπη αναδύονται τα ίδια προβλήματα. «Επίορκοι» υπουργοί είχαν κρυφούς λογαριασμούς, στην Ελβετία και τους άλλους οικονομικούς παραδείσους, έκαναν καριέρες με πλαστά πτυχία και διδακτορικά, χρέωναν στους πολίτες το κόστος της αδιαφάνειας και της διαφθοράς. Παρερμηνεύοντας τον Πάγκαλο «όλοι μαζί τρώγανε την Ευρώπη».
_____________________________
http://www.epohi.gr/portal/koinonia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου